Dag Niels,
Vanuit CR heb ik inmiddels (de beloofde) info ontvangen.
Een goede vriend van me (landbouwkundige, professional, Dr. titel, werk voor MINAET (Ministerie van o.a. nationale parken) stuurt dit. Hij vertelt me dat het litteken op zijn wang van een Leishmania infectie is, als klein kind opgelopen. Jaren '60: San Vito. Vlak bij de Panamese grens is dat.
Je had het over reisschema's vergelijken met lotgenoot Reinout. FEITELIJK Interessant voor jou in mijn vriend's antwoord is dit
“Recentelijk hoorde ik dat er een uitbraak was in de Caribe Sur (zuidelijk van Limón dus (Paul) ) inclusief een vriendin van ons raakte geinfecteerd, zij is bioloog. Ze heeft nu niets meer na behandeling.”
En
“Over de Pacifico Sur ( omdat wij daar frequent komen (Paul) ) heb ik niets gehoord van uitbraken.”
Afijn, zijn hele tekst staat hieronder, haal maar eens door Google vertaal als je het Spaans verder niet machtig bent.
Zelf zijn we in CR in al die jaren honderden malen gestoken door ws. zandvlooien ( purrujas ) ze komen nl. door standaard horrengaas heen, zo klein zijn ze. Ik ben vanaf nu extra alert en zal nog frequenter deet (repelente) smeren vooraf. en tetracycline achteraf.
Ik begrijp dat op zichzelf je behandeling effectief is, het zijn wel 50 jaar oude middelen op basis van antimoon. Jij heb extra pech dat je oorschelp geraakt is is, ongetwijfeld vraagt dat later reconstructie door een plastisch chirurg. Dubbelop pech dus!
Goed dat je het onderwerp hier aangezwengeld hebt, een les voor ons allen.
Groet,
Paul
(de oude).
——————————————————————————————————————————————————————————-
Leishmaniasis es lo que en Costa Rica llamamos “papalomoyo”.
Si se han fijado en mi con atención, yo padecí esa enfermedad cuando estaba muy pequeño y por eso tengo una cicatriz en la mejilla (soy el único de la familia con eso).
Actualmente esa enfermedad es poco frecuente – ya ustedes casi no ven gente en la calle con llagas o cicatrices, porque actualmente hay tratamiento para eso (aunque es un poco incómodo: una serie de inyecciones).
Recientemente escuché que hubo un brote en el Caribe Sur; incluso una amiguita nuestra, bióloga, se infectó, pero ya no tiene nada, después del tratamiento.
Respecto al Pacífico sur no he escuchado que hayan brotes.
Según leo, el parásito es transmitido por un mosquito (posiblemente purrujas), pero como te digo ya casi no se encuentran brotes, gracias al buen manejo de salud: para que la enfermedad se transmita deben haber personas infectadas, pero ya casi no hay. La culpa no es solo de la purruja!
De hecho no hay tratamiento preventivo (vacunas), solo evitar las zonas con brotes. Usualmente el daño se manifiesta como una llaga en la piel y, una vez detectada, el tratamiento sería esas inyecciones.
Espero que esto les de más tranquilidad.
Saludos
—————————————————————————————————————————————————————————–